Patrycja Mucha – ur. w 1991 roku krytyczka i edukatorka filmowa. Dyrektorka artystyczna powstającego właśnie Timeless Film Festival Warsaw. Wyróżniona w Konkursie im. Krzysztofa Mętraka w 2019 i 2020 roku. Autorka cyklu wideoesejów o polskim kinie „Na wyrywki”. Wraz z Katarzyną Czajką-Kominiarczuk prowadzi podcast „Wtem, piosenka” poświęcony filmowym musicalom. Związana ze Stowarzyszeniem Nowe Horyzonty.

Uśmiech podczas burzy, czyli ponadczasowa magia „Deszczowej piosenki”.

Tak szeroki, szczery i zupełnie rozbrajający uśmiech amerykańskie kino widziało tylko ten jeden raz. Gdy Gene Kelly zamyka oczy i pozwala kroplom deszczu wkomponować się w jego radosną twarz świat staje w miejscu – choć to przecież musical, gatunek, którego sensem i istotą jest ruch.

„Deszczowa piosenka” to jeden z filmów, które się kocha i chłonie całym ciałem. Ten legendarny musical zmiękcza serca nawet najbardziej zatwardziałych przeciwników gatunku i wciąż inspiruje kolejne pokolenia twórców i twórczyń – ostatnio najbardziej Damiena Chazella, który pełnymi garściami czerpie z niego w swoich „La La Land” i „Babilonie”. Czym, poza uśmiechem Kelly’ego, uwodzi „Deszczowa piosenka”, skąd czerpie swoją moc i dlaczego to właśnie ten film może być uważany za jedno z największych osiągnięć amerykańskiego kina? 

Para aktorów – Don i Lina – jest u szczytu sławy. Ich idealne życie zmienia się, gdy biorą udział w musicalu. Lina decyduje się na pomoc dublerki, która staje się jej rywalką w walce o uczucia Dona.

1952 | USA | reż. S. Donen, G. Kelly | czas trwania – 103 min. | komedia, musical | 12+ | NAPISY

Wydarzenie odbywa się w ramach zadania „Realizacja programu Dyskusyjnego Klubu Filmowego Olbrzym „, dofinansowanego przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.

AUTORKI REPERTUARU: Katarzyna Filak, Aleksandra Jasiurkowska